Helemaal naar het zuiden of gewoonweg naar de Vlaamse Ardennen, elke autorit lijkt lang te duren voor kinderen. Zo ook toen wij afgelopen zomervakantie op reis vertrokken naar Italië. Dan spelen we hier wel eens “Ik ga op reis en ik neem mee…”. Op de terugweg was het wat stiller op de achterbank en kreeg ik tijd voor de omgekeerde denkoefening: wat wil ik meenemen van mijn verlof naar thuis?

1. Schrappen van “to do’s” = “tijd voor “want to’s”

Terug thuis zijn, dat betekent dat ik niet langer 3 keer per dag de voetjes onder tafel schuif, er niet zomaar hagelwitte handdoeken in de badkamer verschijnen en we elke morgen iedereen op het juiste tijdstip en liefst volledig aangekleed op de juiste plek moeten krijgen. I know, huishoudelijke taken en zorgen voor (of om) de kinderen, dat hoort er nu eenmaal bij, maar toch…

In die 3 weken was er ook tijd om kritisch stil te staan bij mijn to do’s en daarvan ga ik er resoluut een aantal schrappen of vereenvoudigen. De mailbox(en) legen, kledij strijken, sociale verplichtingen die effectief als verplichtingen aanvoelen, ook dat viel namelijk weg op verlof en komt nu terug. Maar misschien kan het nu wel met wat minder daarvan? Alleen zo maak ik ook na deze 3 weken tijd voor m’n want to’s, zoals lezen, lopen of een gezelschapsspel met de kinderen.

2. Kiezen voor kwaliteit in m’n vrije tijd

“Druk, druk, druk!” Het is het standaard antwoord op “Hoe gaat het?”, terwijl onderzoek uitwijst dat we absoluut méér vrije tijd hebben dan de generaties voor ons. Waarom hebben we het dan toch zo druk? Die vraag moet elk voor zich beantwoorden.

Zelf zag ik in dat ik best veel tijd verlies met scrollen door sociale media. Op het werk gaat de gsm opzij en hou ik de focus erbij met de “pomodoro-techniek”: ik werk in geconcentreerde blokjes van 25 minuten en pauzeer tussen taken in. Thuis ligt er voortaan een leesboek klaar in het kleinste kamertje. Dat is voor mij zowat het enige plekje om me af en toe ongemerkt terug te trekken bij te veel kinderdecibels, maar eigenlijk overprikkelde ik mezelf daar opnieuw met dat kleinste schermpje…

3. Minder speelgoed = meer fantasie

Op verlof zag ik mijn kinderen meer spelen dan ooit. Uiteraard omdat ik nu de tijd had om hen te observeren, maar vooral ook omdat hun fantasie op volle kracht werkte, net door de afwezigheid van “echt” speelgoed. Ik zet hier “echt” tussen aanhalingstekens, want uiteraard is er ALTIJD en OVERAL speelgoed in overvloed:

• Grissini’s bij het aperitief? Ideaal voor een bouwchallenge!
• Douchekapje op hotel? De kids op de achterbank veranderden vlotjes in chef-koks en zelfs chirurgen
• Roofvogels, hagedissen, slakken…? Een autorit of wandeling wordt meteen een stuk boeiender

Veel verandert er hier niet voor de kinderen, behalve dat ook zij nu (even) duidelijker zélf aanvoelen waarom we hier bewust de hoeveel speelgoed in huis beperken;-)

En jij, wat neem jij mee van je verlof?

Geen zin meer in “Druk, druk, druk”? Wel zin om dat relaxte gevoel van je verlof te behouden? Welke to do’s ga jij daarvoor schrappen? Voor welke want to’s wil jij wél plaats maken? Kortom, wat neem jij mee van je verlof?